Ilesia de San Nicolás de Bari
Antiguu conventu de la comunidá franciscana, que fizo al llegar a Avilés nel sieglu XIII. D'aquella p'acá sufrió munchos cambios, l'últimu en 1960.
Construyóse nel sieglu XIII, fuera la muralla. La orden franciscana tenía como costume poner los sos conventos y ilesies lloñe de les ciudaes. Especulóse muncho con que los padres franciscanos aprovecharon qu'había una ilesia prerrománica ehí mesmo, p'afincase na nuestra ciudá (hai ñicios d'un cachu cancel prerrománicu, qu'agora ta incrustáu nuna de les paredes del claustru, que da motivos pa quien mantién esta teoría).
Conserva elementos de la identidá histórica avilesina, como la pila pa bautizar: un capitel d'alabastru, al que munches persones espertes señalen como ún de los pocos restos qu'hai del dominiu del Imperiu Romanu nel Avilés de principios de la era cristiana.
A lo llargo los sieglos, el conventu sufrió munchos cambios y lo que se conserva como auténticu ye'l pórticu de la fachada norte, transición arquiteutónica del románicu al góticu. El claustru ye del sieglu XVII con una sala capitular románica del sieglu XIII. D'esti sieglu tamién ye, un frescu mui interesante, descubiertu hai poco.
-
Cultura
-
Educación
-
Cultura
-
Personas y Bienestar